Skip to main content

Posts

Showing posts from December, 2017

खिडकी भाग- ३

अ नघा, नंदिनी आणि अर्णव असा तिघांचा छान ग्रुप झालेला. अर्णव पण बोलका असल्यामुळे अनघाही त्याच्याशी बोलु लागली. अर्णवला ऑफिस जॉईन करून 6 महिने झालेले. अनघाचा स्वभाव त्याला आवडू लागला होता, हळूहळू तिच्याबद्दल एक सॉफ्ट कॉर्नर त्याच्या मनात तयार होत होता. अनघा कधी आली नाही की त्याच मन कासावीस होई., कामात नीट लक्ष लागत नसे. नंदिनी प्रमाणे त्यानेही बरंच काही ऐकलं होतं तिच्याबद्दल पण तो लक्ष देत नसे. एकदा तन्वी आजारी पडली आणि अनघा ऑफिसला आली नाही. लंचब्रेक झाला. त्याला नंदिनीला अनघाबद्दल बरच काही विचारायचं होतं आणि आज ती संधी त्याला मिळाली होती. अर्णव : अनघा का नाही आली ग आज ? नंदिनी : तिची मुलगी आजारी आहे रे. अर्णव : ओह.. अर्णव : नंदिनी, आपण दोघेही सगळं सांगतो तिला आपल्या फॅमिलीबदद्दल पण तीची turn आली की मात्र ती नेहमी विषय बदलते. नंदिनी : हो, ती तशीच आहे रे. थोडी वेगळी आहे पण मनाने चांगली आहे. अर्णव : तुला माहितीये नंदिनी ऑफिस मध्ये तिच्याबद्दल काहीही बोललं जातंय...म्हणजे मी त्यावर विश्वास ठेवत नाही पण तरीही खरं काय ते कळायलाच हवं. नंदिनी : अरे, एवढं का tension घेतोस...हे ब

खिडकी भाग१/१.२

खिडकी भाग १/१.२ त न्वीची समजुत घालुन तिने तिला झोपवलं आणि विचार करता करता तिची झोप कधी लागली कळलंच नाही आणि जाग आली तेव्हा घड्याळात ५.३० वाजलेले. अनघाची धावपळ सुरू झाली. पटापट तोंड धुवून ती कामाला लागली आणि जेवण बनवता बनवताच ती तन्वीला आवाज देऊ लागली. अनघा, “तन्वी बाळा उठ, लेट झालंय आज...उठ लवकर चल” तन्वी डोळे चोळत उठली आणि अंघोळीला गेली. अनघाने पटापट सगळं उरकलं आणि तन्वीला तिच्या स्कूलबस मध्ये बसवुन ती तिच्या बस स्टॉपकडे धावत सुटली. बस मध्ये बसली. काल तन्वीने केलेला हट्टाचा विचार आजही तिच्या डोक्यात चालु होता. तन्वी हळू-हळू मोठी होऊ लागली होती. तिला सगळं सांगावच लागणार होत... विचार करतानाच अचानक तिचा स्टॉप आल्याचं तिच्या लक्षात आलं आणि बस चालू होणार तेवढ्यात गडबडीत ती उतरली. ड्रायव्हर तिच्याकडे रागाने बघून, “मॅडम, कुठे जायचं आहे विसरलात का ?, लक्ष कुठे असतं?” अनघा मात्र चुकी मान्य करून सॉरी बोलून निघाली तिथुन. लिफ्ट जवळ आली आणि लिफ्ट मात्र निघून गेली… १५ मिनिटे वाट बघितल्यानंतर ती लिफ्ट मध्ये गेली. लिफ्ट ७व्या माळ्यावर पोचली तशी ती ऑफिसमध्ये शिरली. जागेवर जाऊन तिने बॅग बाजूला ठेव

खिडकी भाग-१

खिडकी भाग-१ स काळी 4.30 चा गजर झाला. इच्छा नसतानाही उठावं लागतं होतं. डोळे न उघडताच उजव्या हाताने, टेबलवर ठेवलेल्या मोबाईलचा गजर बंद केला आणि आरशात बघत बेसिन मधे तोंड धुतलं. रोजची धावपळ सूरु झाली. नाश्ता बनवा, दुपारचा जेवणाचा डब्बा, आणि तन्वी ला तयार करा. तन्वी तिची मुलगी. आज तिचा शाळेचा पहिला दिवस होता. त्यामुळे तिची तयारी करुन, तिला शाळेत सोडून ऑफिसला जायचं होतं. घरातलं सगळं उरकून बेडरूम मध्ये जाऊन तन्वीला आवाज देऊ लागली, “तन्वी बाळा, उठ लवकर , आज शाळेत जायचंय...आणि आईला ऑफिस मधेपण जायचं आहे” तन्वीने मात्र कुशी बद्दलण्या व्यतिरिक्त काहीच उत्तर दिलं नाही. तिच्या अंगावरच ब्लॅंकेट बाजूला करत आईने पुन्हा तन्वी ला उठवायचा प्रयत्न केला...तशी तन्वी आईचा हात आपल्या दोन्ही हातात पकडून पुन्हा झोपू लागली. आईने हळुवार पणे तन्वी च्या केसातून हात फिरवत म्हटलं, “ माझी तन्वी खुप हुशार आहे आणि ती आईच ऐकते. हो ना ? म्हटल्याबरोबर डोळे चोळत तन्वी ने उत्तर दिलं… हो. आईने तन्वीच्या कपाळावर गोड पापा दिला आणि लगेच तिने आपली तयारी करायला सुरुवात केली. तोपर्यंत आईने तिची बॅग भरून ठेवली. दोघींची तयारी झा